GRIT + HESTER + Fabienne Julie + DJ Dirk Diggler

Deuren 20.00, eerste optreden 20.30, entree 8,- (aan de deur, graag cash)

HESTER
HESTER mengt eerlijkheid en fantasie. Zoals een verlaten blik over landschappen tuurt, diep in gedachten verzonken maar misschien wel het meest vredig, zo klinkt HESTER. In het comfort van onze luxe cabine, rijden we door mistige steden, stormende stranden of fluorescerende onderwaterwerelden. Het landschap verandert, maar er lijkt geen eindbestemming in zicht. HESTER is een 4 koppige band die alternatieve indie rock ballads tot wonderlijke schilderijen vervormd. 

Centraal staat de stem van frontman Damian Bosch. Zijn huilende falsetto schetst een dromerige achtergrond waarop zijn krakerige lage stem verhalen verteld. Hij zingt over de rauwste vormen van eerlijkheid, de dystopie van deze tijd en dat wat ons allen verbindt; liefde. Zijn stemgeluid doet denken aan zangers als Jeff Buckley, Tamino en Mark Lanegan. 

HESTER vangt iets wat tussen licht en donker in zit. Tussen modern en oud. En tussen vernieuwing en verval.

FABIENNE JULIE
Fabienne Julie creëert autobiografische muziek gehuld in cinematische folkpop. Ze wil haar luisteraars hoop en genezing laten voelen met liedjes die van fragiel klein naar bombastisch groot bewegen. Haar muziek komt tot stand middels het verbinden van haar eigen ervaringen met de boeken die ze leest, resulterend in een melancholische, bijna sprookjesachtige sfeer. Begeleid door eerlijke, poëtische teksten, bevraagd Fabienne Julie het leven, de liefde, haar geweten en de patronen die door de jaren heen met haar verweven zijn geraakt.

GRIT

We’re GRIT – raw as the dirt under your nails and just as honest. A trio born from the quiet strength and unspoken expression of introverts. Baritone guitar growls low, the drums beat like a heart that’s seen too much, and the six-string cuts through it all like a rusty blade. We’re not here to dazzle or dance, to bluntly spill what’s inside – fragile, fierce, and unpolished. A sound that leans in close, whispers something true, then leaves you standing there, staring at what you’ve been trying to ignore.