Tuesday
April 16
Witte Gei’t: Twin Bridges (US), Lizet Aviva & Dusty Stray
Lizet Aviva
Lizet Aviva’s muziek is als water – het neemt je mee in een kabbelende stroming, maar sleurt je ook als een draaikolk naar de bodem. Lizet schrijft over het ontgroeien van het verleden en het zijn van een dromer in deze snel draaiende wereld. Poëtische indie folk met een rauw randje: geïnspireerd door artiesten als Wilco, Madison Cunningham en Feist.
Dusty Stray
Opgegroeid in Texas, wonend in Amsterdam en opererend onder de naam Dusty Stray maakt de Amerikaanse singer-songwriter Jonathan Brown furore in het alt-folk genre. Wist hij op zijn vorige albums murder ballads gezellig te maken en folksongs futuristisch te laten klinken, op zijn laatste zesde album Fire Place heeft hij een nieuwe paradox te pakken: Met een luchtige dreampop touch zingt hij over de scheuren in zijn bestaan. Zelden klonk liefdesverdriet zo hartverwarmend. Fire Place klinkt zoals een avondje bij de open haard voelt: warm en beschut, introspectief en een beetje hallucinerend. Muziek die je optilt uit je gewone omgeving naar een plek waar je de dingen opnieuw kunt bezien, waar het veilig genoeg is om je demonen onder ogen te komen.
Twin Bridges
Twin Bridges’s melancholic aesthetic is the result of fusing classical and chamber music’s instrumentation and musicality with folk and indie-rock. The band’s music is sonically aligned with artists such as Andrew Bird, Takenobu, Kishi Bashi, and Arthur Russell. Gerzon’s cello writing style evolved and transformed as he left his home in New Mexico to settle in the Pacific Northwest. Twin Bridges songs can be described as pensive, dark and melodic.